No blykt it famke graach op in grutte lul fan har leafste te riden, sjoch hoe't se meigiet, en sels dan yn gruttere mjitte neukt er har, net sy derop, hoewol wat ferskil makket it, want it feroarjen fan plakken docht net feroarje de som, benammen yn sa'n delikate saak. Se neukte fansels yn 'e gloarje, en beide krigen in ûnecht wille, liket my ta, en ik tink dat de werhelling net fier fuort is.
¶ En ik bin swak ¶